Carli Gellings

projectomschrijving 

Sinds een tijdje wordt Carli Gellings in haar dagelijkse leven geconfronteerd met angsten en angstgedachten, zowel van haarzelf als van anderen. Zo lang zij zich herinnert zijn angsten altijd al een deel van haarzelf geweest, zelfs als kind al waren ze soms enorm aanwezig en overheersend. Nu ze bijna dertig ben en er eindelijk eens bij stil staat hoe vaak, lang en veel deze gevoelens al in haar leven zijn, maar ook hoe anderen om haar heen dit herkennen en aanvullen met eigen verhalen, intrigeert deze basisemotie Gellings enorm.

Naast angst wetenschappelijk te willen onderzoeken en de verschillende invalshoeken (psychologisch, sociologische, neurologisch, geschiedkundig …) naast elkaar te leggen om zo deze emotie ten volle te begrijpen, voel ze zich vooral als maker uitgedaagd. “Ik voel me uitgedaagd om, deze filter om naar de wereld te kijken, bij te staan, te vervormen, uit te dagen of te helpen,…  door voorstellingen te maken. Voor mij zijn podiumkunsten ook een bril om naar de werkelijkheid te kijken en als angst dat ook is, dan kunnen deze twee misschien iets met elkaar te maken gaan krijgen in mijn werk,” zegt ze daarover.

Maar ook: angst zet aan tot handelen, tot doen, tot beweging. Dit fascineert haar: “Ik voel daarom de noodzaak om deze emotie en de verhalen en mechanismen errond om te zetten naar beeld en beweging op het podium en meer specifiek naar mijn beeld- en bewegingstaal als individuele maker.” Deze residentie is een eerste deel van een groter geheel dat in verschillende fasen verder zal lopen tot oktober 2024.

doel van de residentie

In HET LAB zal Gellings de tijd nemen om eerst een eerder theoretisch kader uit te bouwen om zo een fundamentele basis te leggen voor al het verdere werk. Dit doet ze samen met Liesbeth de Clercq, dramaturge en schrijfster. Gedurende twee weken nemen ze de tijd om bronnen te verzamelen, te lezen, antwoorden te zoeken op theoretische vragen, interviews en gesprekken voor te bereiden en aan te gaan met enkele experten zoals bijvoorbeeld socioloog Rudi Laermans, of kinder- en jeugdpsychiater Peter Adriaenssens, professor Damiaan Denys,… Daarbij zoeken ze een gepaste methode om alle kennis en bevindingen op te slaan om zo met genoeg achtergrondinformatie naar een volgende fase te kunnen gaan in mei 2024.